WaddenWandelen  

Donderdag 18 mei 2023 (Hemelsvaartdag). Wolkenvelden, ook zon met 13 graden. Wind N-3. Afstand 21 km.

Schiermonnikoog: de oostkant.

Na een prima nachtrust pakken we de rugzak in en lopen naar het hoofdgebouw iets verderop in de straat. Daar nemen we een heerlijk ontbijt in een mooie ambiance. Bij het uitchecken hebben we eerst nog een ontspannen gesprek met de receptioniste Als we het hotel hebben verlaten lopen we naar bakkerij Donders om wat lekkers voor de lunch mee te nemen. We pakken de draad van de wandeling weer op bij het Jacobspad. Dat begint net na het dorp bij de ijsbaan om daarna langs de camping verder te gaan naar het noorden. We lopen daarbij een stukje langs de rand van het bos en komen nog een paar mooie bloemen van de Oostenrijkse Den tegen.

Als we eenmaal het strand bereikt hebben begint de lange wandeling langs de zee. We beginnen bij strandpaal 5 en eindigen voorbij strandpaal 10. Het is altijd heerlijk om langs het strand te lopen, ondertussen genietend van het geluid dat de branding teweeg brengt. Ook gaat de blik automatisch naar beneden om te kijken of er toch nog iets bijzonders te zien valt. Wat direct opvalt zijn de vele kwallen in allerlei soorten en maten. Verder is alles uitgestorven op 2 vissermannen na die met waadpakken proberen een scholletje of een zeebaars te vangen. Het hele eiland lijkt voor ons zelf, zover we kunnen kijken zien we niemand.

We nemen onze lunch in een duinpannetje met een dampende kop koffie erbij. Alhoewel het in de schaduw niet veel warmer is dan 13 graden is het in de zon goed toeven. Boven de schuimkoppen van de branding, steekt zo nu en dan een brug met antennes van een groot schip aan de horizon. Van de drukke vaarweg kunnen we verder niet veel zien en dat geldt ook voor de vele windmolenparken die als paddenstoelen uit de grond schieten. Met de verrekijker zijn ze wel goed te zien richting het Duitse Borkum.

We lopen nu landinwaarts om op het pad achter het lange duin te komen voor de terugweg. Overal staan borden dat het achterliggende terrein is gesloten vanwege het broedseizoen. Nu is dat ook niet zo aantrekkelijk vanwege de hoge waterstand na de afgelopen natte winter. Vrijwel het hele broedgebied is één moeras geworden en dat zullen de vogels vast niet erg vinden. Zij vinden ergens wel een droog plekje. Overal langs het pad staat fluitenkruid en struiken die opvallen door de bloesem van de witte meidoorn. Wat we ook zien is dat er weer veel konijnen zijn bijgekomen. Aan de keutels te zien moeten er heel wat verscholen zitten.

Als we het Waterstaatpad zijn afgelopen slaan we naar links af om een lang graspad te volgen die vlak bij de bunker Wasserman moet uitkomen. Er lopen hier 2 soorten dieren rond, Exmoor Pony’s en Spaanse Sayaguesa runderen met grote puntige horens. De paarden zien we al snel voor ons staan. Ze staan overal, maar vooral op en vlak langs ons pad. Het zijn er veel meer dan de 5 ponys die op de website van Schiermonnikoog worden genoemd. Bovendien lijken ze meer op paarden dan op pony’s. Voor paarden hoef je in principe niet bang te zijn, maar ook niet als ze jonge veulentjes bij zich hebben? Voorzichtig lopen we over het pad. De beesten lijken onverstoorbaar en gaan rustig door met grazen in het zompige grasland. Alleen één veulen weet niet welke kant hij op moet lopen en dreigt in paniek te raken. Moeder kijkt wat verstoort op en wij lopen zo langzaam mogelijk naar voren om het veulen de gelegenheid te geven om langs ons heen te sprinten. En dat lukt, het gezin is weer herenigd. Gelukkig zien we geen enkele koe.

Vlak voor de begraafplaats Vredenhof zien we links van ons een groot kruis in het bos staan. In 1863 zijn hier 7 drenkelingen van een Zweeds schip begraven. Tot 1917 werden aangespoelde overschotten willekeurig in de duinen begraven. In dat jaar namen de eilandbewoners het initiatief om een speciale begraafplaats aan te leggen vanwege het grote aantal aangespoelde zeelui en soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vanaf dat moment werden alle nieuwe drenkelingen en gesneuvelden hier begraven. Alles ligt door elkaar: Franse, Duitse, Engelse, Australische, Nieuw-Zeelandse en Poolse soldaten. Hele vliegtuigbemanningen liggen keurig naast elkaar gerangschikt.

We beklimmen nog even het hoge duin met de bunker Wasserman. Deze naam refereert aan de radarinstallatie met de indrukwekkende naam “FuMG.42 „Wassermann S”. Uiteindelijk heeft deze radar er nooit gestaan omdat de kokeropening te nauw was opgeleverd. Foutje van de Nederlandse aannemer uit Hoogkerk of een moedige daad van verzet? De radar van een ander type Wasserman kwam er overigens wel, daar zijn we gisteren langs gelopen.

We lopen weer richting het dorp en passeren eerst de Berkenplas. Dit water is ontstaan door zandwinning bij de aanleg van de waddenzeedijk. Het is nu een mooi recreatiemeer met een uitnodigend café-restaurant. Het terras is vandaag goed gevuld. Na de Berkenplas volgen we de markeringen tot in het centrum, waar we eerst bij de Schiermonnikoogse Vishandel een bakje kibbeling nemen. Langzaam lopen we onder de dijk terug naar de haven waar we om 17.00 op de veerboot stappen. Lijn 163 staat bij aankomst al te wachten en na een goed half uur zijn we terug in Winsum.