Via Algarviana, 19 maart tot en met 8 april 2018.  

Maandag 26-03-2018 

Etappe 5; Cachopo – Barranco do Velho (503 m, 50 inwoners). Afstand: 29.1 km.

Zonnig. 20˚.

We slapen niet zo heel erg goed, misschien wel door alle indrukken van de vorige dag....   Hoe dan ook, we zitten weer bijtijds aan het ontbijt. Dat bestaat uit 2 boterhammen met kaas en een kop koffie. Daar worden wij, in tegenstelling tot onze gastvrouw, niet dik van. Maar goed het is een gezellige dame al verstaan we helemaal niets van wat ze allemaal zegt. 

Als we het dorp uitlopen is het nog geen 10 graden. Alles wat we hebben aan mutsen en petten gaat op en met stevig doorwandelen worden we vanzelf weer warm. Aan de rand van het dorp zien we een overdekte wasplaats. Het ziet er niet alleen keurig onderhouden uit, maar het wordt ook nog gebruikt om kleding te wassen. De omgeving en de natuur zijn weer prachtig om te zien, het verveelt werkelijk geen moment. De heuvels beginnen nu steeds hoger te worden en daardoor nemen de vergezichten ook toe. In de verte zien we kleine witte dorpjes waar vaak een aantal windmolens bij staan. Omgekeerd is het dan ook logisch dat er bij het zien van een groepje windmolens een dorp te vinden moet zijn. Goed idee die windmolens, maar ze maken wel veel lawaai. Dit is een klein minpuntje voor als je er vlakbij woont.  

Bij het naderen van de rivier de Adeleite hebben we 2 keuzes. We steken dwars door de rivier of we maken een omtrekkende beweging over een hoger gelegen weg. Tja, wat is wijsheid? Het water staat overal nog hoog na de regen van de afgelopen weken. Het is al wel gezakt, maar hoeveel staat er nog en hoe sterk is de stroming? In ons boekje staat dat er al veel ongelukken zijn gebeurd bij de oversteekplaats. Hoeveel risico willen we nemen? We kiezen voor veiligheid.

We buigen af richting Feiteria en klimmen via een steeds steiler wordend pad het dal uit. Hier zijn geen markeringen, dus we moeten de kaart goed bijhouden. Als de twijfel begint toe te slaan zijn we ook gearriveerd op de doorgaande weg, de N124. Na een paar honderd meter zijn we in Feiteria en nemen in een donker en koel cafeetje een lekkere kop koffie. We hebben alle tijd dus we doen het kalmpjes aan, mede ook omdat het nu geleidelijk warmer begint te worden. Steeds meer kleding gaat uit, totdat we uiteindelijk in korte broek en T-shirt lopen. 

Het is geen probleem om langs deze N-weg te lopen, er is nauwelijks verkeer. Ook staan er een aantal mooie huizen met voor ons niet alledaagse bomen en planten, zoals enorme agaven en meters hoge cactussen. Beneden ons aan de linker hand zien we de route in het dal die we anders gelopen zouden hebben. Deze hoge route loopt ook prima en de uitzichten zijn fraai. Geen verkeerde keuze dus, een prima alternatief.

In Montes Horos stoppen we nog een keer in een klein wegrestaurant voor een kop thee. Ondanks dat er bijna geen verkeer is en alles verder uitgestorven, zitten we niet alleen. Naast ons zit een Portugees met zijn hond, uit een auto komen 4 Noren en er stopt ook nog een fietser voor een glaasje fris. Hoe relaxed wil je het allemaal hebben. Maar we moeten weer verder. Na een toch wel vermoeiende wandeling komen we aan in Barraco do Velho.

Het eerste wat we doen is het vocht aanvullen met een groot glas bier op het terras van hotel-restaurant Tia-Bia. Ook weer zo’n relaxmoment dat vereeuwigd moet worden en vervolgens opgestuurd naar de collega’s die waarschijnlijk nog aan het werk zijn. We laten ons daarna begeleiden naar onze kamer, douchen en dalen weer af in het restaurant waar we een voortreffelijke maaltijd krijgen voorgeschoteld. Eigenlijk is het restaurant vandaag dicht, maar voor logees wordt een uitzondering gemaakt.