Via Algarviana, 19 maart tot en met 8 april 2018.  

Zaterdag 24-03-2018 

Etappe 3; Furnazinhas – Vaqueiros (245 m, 680 inwoners). Afstand: 20.3 km.

Wolkenvelden, maar ook zonnige momenten. Soms wat lichte regen. 18˚.

Portugezen zijn geen lange mensen. Een nutteloze constatering, maar het wordt anders als je in een Portugees bed ligt. Dat betekent zo nu en dan dat het bed voor ons te kort is, zoals ook de afgelopen nacht. Toch hebben we er prima om geslapen. We ontbijten samen met de Engelse medewandelaars en vragen ons af hoe het kan dat er overal zoveel geitenkaas op het menu staat terwijl we nauwelijks geiten zijn tegengekomen. De Engelsman dacht te weten dat verder naar het noorden grote geitenboerderijen moesten zijn. En weer dat Brexit, dat zit de weldenkende Engelsman toch wel hoog. Na het ontbijt rekenen we af en dan scheiden onze wegen. Maar niet voordat we de overgebleven broodjes hebben omgebouwd tot een lunch voor tussen de middag. Dit is gastvrijheid ten top. De dag begint met veel zon, maar gaandeweg verschijnen er meer wolken aan de lucht. Het wordt daardoor niet alleen frisser, maar er valt zelfs wat regen. Echter niet voldoende om de poncho’s aan te hoeven trekken.

Zonder problemen lopen we de 20 km die voor deze etappe staat. De uitzichten zijn weer grandioos en we zien geen mens. We stoppen zo nu en dan om wat te eten en weer op te warmen aan de zon. Echt koud is het niet, rond 18 graden, maar de wind laat het kouder aanvoelen. Vooral ook op de heuveltoppen waar geen enkele beschutting te vinden valt. 

Als we uiteindelijk het dorp Vaqueiros bereiken en bij ons aanmeldadres staan is er niemand. Alleen een klein hondje dat voor het lokaal ligt te relaxen tussen de terrasstoelen. Dat relaxen doen wij dan ook maar en wachten op het terras tot er iets gaat gebeuren. We hebben immers geen haast en de zon schijnt weer uitbundig.

Nadat we een half uurtje in onwetendheid hebben gezeten, komen de eigenaren thuis. Ze zijn naar het Contrabando feest in Alcoutim geweest. We nemen eerst maar eens een lekker biertje op het terras en kijken weer naar alles wat voorbij gaat. Mevrouw Domingos neemt ons even later mee naar een appartement verderop in het dorp waar we de nacht mogen doorbrengen. 

Na een verfrissende douche lopen we weer terug naar het eetcafétje waar de eigenaresse inmiddels een voedzame maaltijd voor ons heeft bereid. We eten stukjes varkensvlees gemarineerd in een knoflookachtige saus samen met gebakken aardappeltjes. We sluiten af met een kop koffie en een glaasje Medronho van het huis. Een sterk drankje van 48% dat maar beperkt door boeren met een speciale vergunning gebrouwen mag worden.

Tegen 20.30 uur lopen we terug naar het appartement. Het is er fris en ook wat vochtig dus we zetten de kachel op een laag pitje met het raam op een kiertje. Ina doet een klein wasje en hangt dit buiten op ons dakterras te drogen. Dat moet kunnen, de buienradar is leeg.