Etappe 3: Den Helder-St Maartenszee (26 km).  

02 juni 2011

We vertrekken om 8 uur uit Winsum om na een rustige rit om 10 uur aan te komen op het station van Anna Paulowna. Al snel staan we bepakt en bezakt klaar op het perron in afwachting van de trein naar Den Helder. Als er van 2 kanten treinen naderen, zien we dat de treinen hier links rijden en dat we op het verkeerde perron staan. Een snelle oversteek is er niet bij, dus dat wordt een trein later. Om 11 uur verlaten we het station van Den Helder en wandelen we richting de zeedijk ten noorden van de stad. Het weer is fantastisch en zo ook het uitzicht. We zien de veerponten van en naar Texel het Marsdiep doorkruisen en er zijn ook heel wat zeilers actief.

We slaan links af richting voormalig Fort Erfprins en vervolgen de dijk waar we Lange Jaap al snel voor ons zien opdoemen. Eigenlijk kan je de vuurtoren nergens missen, we zien hem bijna de hele dag op de achtergrond staan. De in 1878 gebouwde toren is dan ook de hoogste vuurtoren van Europa met een lengte van maar liefst 63,5 meter. We worden ingehaald door 2 andere backpakkers, een jong stel met ook al de nodige wandelervaring. In het begin van het dorp Huisduinen, daar waar de duinen beginnen, vinden we een strandpaviljoen, waar we koffie drinken en de benen kunnen strekken. Vanaf onze zonnige zitplaats hebben we ook een prachtig uitzicht over zee.

Na Fort Kijkduin lopen we verder door het duingebied in zuidwaartse richting. Met de laatste huizen van Den Helder nog op de achtergrond belanden we in een groot natuurreservaat, de Grafelijkheidsduinen. Er zullen er de komende dagen nog diverse volgen. Ondanks de droogte van dit voorjaar staat er voor de Schotse Hooglanders in de Harmsloot vallei toch nog voldoende water om enige verkoeling te vinden. 

We lopen om de Donkere Duinen heen, waarschijnlijk genaamd naar de dichte bossen van Oostenrijkse dennen die daar groeien. De route loopt meest over verharde fiets- en voetpaden. Soms is er een stuk betonweg, dat ogenschijnlijk nergens heen gaat. Gezien de aanwezige bunkers en tankversperringen zal het wel iets met WO-2 te maken hebben. Waar rozenbottels groeien komt de geur ons tegemoet. Op de overgang van duinen en poldergebied lopen we langzaam verder richting Julianadorp.

Bij de Groote Keeten buigen we landinwaarts af. We passeren enorme campings en het wemelt er ook van de Nederlandse en vooral ook Duitse toeristen. Alles is vol en we vragen ons ook af of we wel een plek voor de tent gaan vinden in dit weekend van de Hemelvaart. Maar we hebben voor hetere vuren gestaan. Dus gaan we in Callantsoog eerst uitgebreid op een terras zitten en aansluitend nemen we een warme maaltijd. Er is markt en door de gezellige drukte valt er veel te zien. Het is al 18.30 uur als we weer in beweging komen. Het einddoel van vandaag is camping "de Lepelaar", een natuurcamping in de duinen. De zon schijnt volop, het is heerlijk weer om nog een stukje te lopen. Na 5 km vinden we de ingang van de camping.  

Het is 19.45 uur als we ons aanmelden bij de receptie. De camping is vol, ze hebben het druk gehad en dan komen wij ook nog eens. Met de vraag hoe groot de tent is wijs ik op de rugzak. Een jongeman weet nog wel een plekje en even later staan we tussen 3 picknicktafels boven op een duin. Het is 21.15 uur als we helemaal geïnstalleerd zijn.