Dag 7: 6 mei, Spa-Stavelot (18.5 km).

We staan weer vroeg op. Het is mistig en koud. We pakken het hele handeltje nat in en om 9 uur vertrekken we van de camping via de uitgang aan de achterzijde. 

We komen een soort kioskje tegen waar we even pauzeren. Het blijkt een bron te zijn: de "Pouhon Delcor". 

Aan de kleur van het water is al te zien dat er erg veel ijzerachtig iets in moet zitten. Ik vul mijn fles met het kostelijke Spa-water. Het is echter een heftig drankje en het staat inderdaad stijf van de mineralen. Toch drink ik het grootste deel onderweg op, misschien werkt het wel net als de toverdrank van Asterix. We worden ingehaald door een Nederlands echtpaar dat met een dagrugzak van hotel naar hotel sprint. Als een speer schieten ze ons voorbij en we zien hen die dag ook niet weer terug. 

Als de stofwolk is opgetrokken sjokken wij weer verder. De mist begint ook op te lossen en gaandeweg komt ook het uitzicht weer terug. Bij de Hoge Venen aangekomen versperren rood/witte linten en veel dreigend uitziende verbodsborden ons de weg vanwege bosbrandgevaar. Toch kunnen we als we noodgedwongen om het gebied heen moeten lopen een glimp opvangen van uitgestrekte stukken met heide en veen. Maar de details ontgaan ons. 

Het is inmiddels behoorlijk warm geworden zeker op de stukken waar de wind is weggevallen. We zijn duidelijk in de buurt van een vliegveldje, want er hangen continue parachutisten in de lucht. Het wemelt ervan. Sommigen blijven wel een half uur op 1 plek rondcirkelen, thermisch gezien een ideaal weertype. Terwijl de ene groep nog in de lucht hangt worden de volgende al weer gedropt, heel bijzonder.

In Stavelot aangekomen zien we dat er een groot dorpsfeest is. Misschien nog wat voor later op de dag? Het lokale VVV is zowaar open en we krijgen te horen dat de camping ongeveer 1 km buiten het dorp ligt en helaas ook buiten de route. We lopen een pad af dat langs de Amblève loopt en op het moment dat we echt beginnen te twijfelen of we niet verkeerd gaan bereiken we een open plek met een brug over een zijriviertje. En ja hoor, daar achter ligt de camping. De receptie is gelegen in een benedenverdieping van een oud woonhuis, maar we zien geen mens. 

Even later stapt een Nederlander op ons af en dat blijkt de zaakwaarnemer te zijn, een aardige wat oudere man die ons heel vriendelijk helpt. We krijgen 2 muntjes van hem voor het douchen en ook bezorgd hij ongevraagd 2 van zijn eigen stoelen zodat we lekker kunnen zitten. We mogen zelf een mooi plekje uitzoeken en even later staan we met de tent aan het water. Eten en drinken hebben we gisteren al in Spa gekocht zodat we eigenlijk niet meer terug hoeven naar Stavelot. We blijven daarom ook op de camping. s'Avonds maken we nog even een ommetje naar de Amblève. De lucht begint verder te betrekken. Morgen in de regen?