We hebben verrassend goed geslapen. Dat is altijd maar weer afwachten vooral met mogelijke snurkers, maar die waren er dit keer niet bij. We hebben vooraf geen afspraken gemaakt met de 3 Franse kamergenoten over het opstaan. Rond 7.00 uur begint de refuge te ontwaken en binnen de kortste keren is iedereen weer actief. Om 7.30 zitten we met zijn allen aan een weinig voedzaam ontbijt, maar de maag is weer gevuld. Na het inpakken van de rugzakken en het afbetalen (48 € p.p, inclusief bier en wijn) verlaten we de refuge en steken de weg over in zuidwaartse richting. We voelen ons goed, de zon schijnt ook weer uitbundig en de wind is gaan liggen, het gaat vast een mooie dag worden.
|
|
We stijgen van 1818 naar Chalet de la Grande Berge op 2055 meter. Al na een paar minuten zien we een paar wandelaars naar iets kijken, een bergmarmot met jonkies. Het zijn de eerste die we tijdens de wandeling te zien krijgen. Het wild is wat schaars hier, we hebben zelfs nog geen steenbok gezien terwijl we die voor Les Houches toch regelmatig zagen. Het uitzicht is vandaag wel fantastisch. De sneeuwkoepel van de Mont Blanc is nu al is bijna niet meer te zien, zover zijn we alweer gevorderd. We lopen op grote hoogte langs het grote stuwmeer Lac de Roselend. Dat moet toch wel een enorme stuwdam zijn omdat allemaal in bedwang te houden.
 |
 |
Bij Treisol loopt het pad helemaal omlaag naar een parkeerplaats. We zien de meerwaarde niet helemaal maar de stikkers en het boekje zeggen dat we naar beneden moeten. Halverwege de afdaling zien we een smal paadje met een verwijzing naar de Bresson. Maar ja, onze route loopt toch echt naar beneden. Op zich niet erg, maar hoe verder we dalen hoe meer we straks moeten stijgen. Het einddoel van vandaag is de refuge de la Balme. Dezelfde naam als die van gisteren.
 |
 |
Maar eerst moeten we over de col de Bresson. Het is warm geworden en we zijn gaandeweg aardig vermoeid geraakt maar we gaan er voor. Als we een paar honderd meter hebben geklommen zien we terugkijkend het paadje dat we genegeerd hadden aansluiten op ons pad. We hadden ons die afdaling naar Treisol dus kunnen besparen, weet alles maar van tevoren. Misschien een tip voor toekomstige wandelaars. Hoe hoger we komen hoe meer bloemen we zien, misschien ook wel door het late voorjaar. Op sommige plekken lijkt het of de sneeuw maar net weg is. Het is echt een lust voor het oog en ook teveel om allemaal op te noemen. De gentianen springen er door hun diepblauwe kleur bovenuit.
 |
 |
De klim naar de Bresson is zwaar, om niet te zeggen heel zwaar. Terwijl de top nog lang niet in beeld is kom ik haast niet meer vooruit, de benzine is op. Dit ga ik niet halen, de man met de hamer heeft toegeslagen. Het voelt aan als een soort hypo, dus alle suiker- en energiepillen worden te voorschijn getoverd, die hebben we niet voor niets meegenomen. Na de nodige doping kan ik mijzelf weer in beweging zetten en stap voor stap naderen we de top. Ina moedigt mij aan, zelf gaat ze als een speer omhoog. Als we boven zijn maakt Ina een vreugdedansje rond een steenmannetje. Een paar medewandelaars kijken ons wat vreemd aan.
 |
 |
 |
 |
Het waait hard en de thermometer geeft 13 graden aan dus snel in de jassen voor we kou vatten. Als we omarmd tegen de steenman aan zitten vraagt een Française die ons zo romantisch ziet zitten spontaan of ze een foto van ons zal maken. Natuurlijk vinden we dat een goed idee, vooral na die bijna doodervaring. Na korte tijd verlaten we de koude top en dalen we af via een lang maar fraai pad richting de refuge de la Balme. We kunnen in de refuge slapen, maar geven de voorkeur aan ons tentje. De refuge wordt gerund door een aantal enthousiaste Franse jongelui en een daarvan wijst ons een prachtig plekje aan vlak naast een enorme rots die ons tegen de harde wind kan beschermen.
 |
 |
We eten wel in de refuge. Het avondeten bestaat uit een prima smakende brandnetelsoep, rijst met varkensvlees in worteltjessaus, een stuk kaas en tot slot een fruitcompote. We zitten weer wat eenzaam temidden van een uitbundige meute Fransen. Die mensen vieren elke dag feest. We kruipen om 21.30 uur in ons tentje en slapen een gat in de nacht.
