Friese Woudenpad
Woensdag
9 september 2015
Vandaag nemen we de auto en parkeren deze achter het station van Steenwijk. De eerste kilometers lopen we dwars door de voormalige vestingstad Steenwijk. In het centrum is het op dit vroege tijdstip nog rustig, maar er is al genoeg bedrijvigheid door de bevoorrading. De stad straalt rust en gezelligheid uit met zijn mooie oude gebouwen, het ruime marktplein en de vele terrasjes.
|
|
Rond het oude centrum is de kartelvorminge vestinggracht nog compleet aanwezig en we zien ook nog een intact gedeelte van de stadswallen. Het geheel is aangelegd en diverse malen verbeterd tijdens de Tachtigjarige Oorlog in de strijd tussen de Oranjes en de Spanjaarden. De stad is tussen 1568 en 1597 meerdere malen veroverd en heroverd door beide partijen wat een complete verwoesting ten gevolge had. Pas na 1597 is de vestingstructuur aangebracht waar we nu nog de restanten van terug kunnen vinden
We verlaten de stad via het landgoed Rams Woerthe. Het in 1899 door de industrieel Tromp Meesters in Jugendstil gebouwde pand is nu in bezit van de gemeente, het 20 hectare grote park is nu het stadspark van Steenwijk. Het in Engelse landschapstijl ontworpen park begint al voor het gebouw net buiten de vestinggracht en loopt helemaal door tot aan de rand van de bebouwde kom. Het is ook goed te zien dat het park al meer dan 115 jaar oud is.
 |
 |
We verlaten het park aan de achterzijde. De overgang naar het open landschap is groot, na het oversteken van de N334 lopen we richting het Kanaal Steenwijk-Ossenzijl. We volgen het kanaal een paar kilometer en slaan dan rechts af naar een iets hoger gelegen gebied, althans daar lijkt het op. Inderdaad wordt het nu allemaal wat glooiender, we zitten aan de zuidkant van de eerder belopen stuwwal.
Het zijn weer lange einden en vooral ook veel asfalt, het is niet anders. Na een lang pad met de naam “Lange Pad” komen we uit in het langgerekte dorp Oldemarkt. Aan alle versieringen te zien gaat hier een feestje komen. Het dorp ziet er vriendelijk uit met een aantal toch wel oud uitziende gebouwen. Vooral sommige gevels vallen op door allerlei klok- en trapvormen.
Na Oldemarkt komen we weer in de polder en na weer iets teveel asfalt bereiken we een sluizencomplex met de namen Driewegsluis en Mr. H.P. Linthorst Homansluis. Het complex verbindt de Lende met de Jonkers- of Helomavaort. De in 1973 gebouwde sluizen vormen een kruispunt van 3 vaarwegen. We zien ook een jachthaventje en een restaurant dat in eerste instantie gesloten lijkt te zijn. Gezien het aantal fietsen en auto’s moet er toch iets zijn want waar zijn al die mensen? Aan de waterkant blijkt de hoofdingang te zijn en daar vinden we ook al de “verloren” mensen terug. We worden uitstekend bediend en krijgen zelfs een klein glaasje met Amaretto met slagroom bij de koffie. Een onverwachte service, maar deze vriendelijkheid is natuurlijk ook een vorm van klantenbinding. Lekker was het zeker.
 |
 |
 |
 |
Vol hernieuwde energie gaan we weer op pad. Na een klein uitstapje naar een naamloos voetveer volgen we een groot water “De Wijde”, een soort van vaatverwijding in de rivier Lende. Bij een brug over de Sasweg gaat de Lende over in de Linde richting Wolvega. Vlak voor de snelweg A32 buigen we af naar links om dwars door het centrum van Wolvega het NS-station te bereiken. Na 10 minuten stopt er een trein en weer 8 minuten later staan we bij de auto in Steenwijk.
