Etappe 5 Gemünd - Steinfeld. Maandag 23 mei; 17,9 km, klimmen 540 m, dalen 370 m.

Na een nacht met veel regen, overdag zwaarbewolkt miezerig en 12 graden.

We ontbijten samen met Jenny, daarna gaat ieder zijns weegs. Bij de lokale supermarkt halen we wat broodjes, dat had ook bij de bakker gekund. Bij een sportzaak kopen we een nieuwe regenbroek, (vergeten mee te nemen!) dat lijkt de komende dagen wel nodig. We klimmen het dorp uit van ongeveer 350 naar bijna 500 meter.

Daar hebben we een mooi uitzicht op het volgende dorp, Olef. De historische kern van dit dorp heeft al sinds 1808 geen grote verandering meer ondergaan of het moest de aanleg van de spoorlijn zijn geweest in 1881. We nemen aan dat de spoorlijn al lang niet meer in gebruik is gezien het verwaarloosde karakter en bovendien loopt de rails ook nog eens dwars door het centrum van het dorp, niet erg handig. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Het Belgische leger heeft de lijn nog gebruikt tot 2006, tegenwoordig rijdt er een museumtrein over het traject op zon- en feestdagen. Overal staan pittoreske vakwerkhuizen, daar wemelt het in deze omgeving van. Jammer dat geparkeerde auto’s het tafereeltje soms verstoren. Overal hangt nog de versiering van de meiboom, een oud vruchtbaarheidsritueel. De linten symboliseren de verbondenheid van de menselijke ziel. Elk lintje stelt 1 ziel voor.

De wandeling gaat verder via het langgerekte Selbachtal naar de hoogvlakte richting Steinfeld. Aan het eind van de middag komen we aan bij het klooster Steinfeld. Tja, waar gaan we overnachten? Tegenover het klooster is een hotel/restaurant, maar dat is dicht. Iets verder moet ook nog wat zijn. We proberen het eerst in het klooster. Dat is geen probleem, we kunnen er overnachten. Een heuse “schwester” begeleidt ons naar het luxe Gasthaus en vertelt ondertussen van alles over de ontwikkelingen in het klooster. We menen dat ze zich voorstelde als Maria , dus dat houden we maar aan. Maria is zelf 76 jaar en werkt als een soort gastvrouw in het gebouwencomplex. Er zijn nog 5 andere zusters, maar die zijn te oud om nog te kunnen werken. De kamer zelf is bijzonder luxe ingericht, helemaal wit. De overgordijnen ontbreken hoewel de rails er wel hangt. We hebben het idee dat dit pas net opgeleverd is. 

Het klooster is nu hoofdzakelijk een congrescentrum waar kunst en muziek de belangrijkste thema’s zijn. Vandaag zijn er rond 120 kunstdocenten aanwezig. Er wordt door iedereen gezamenlijk gegeten in een grote eetzaal. Aan de lange banken aten vroeger ook de broeders van dit klooster. Er zijn ook nu nog enkele broeders in het klooster. Zuster Maria adviseert om vroeg te gaan eten want dan is er nog genoeg en is het bovendien ook warm. Aan een lopend buffet kunnen we spaghetti opscheppen zoveel we willen. Het is een goed verzorgde eenvoudige maaltijd en dat voor slechts 8 € bijbetaling. Ook het Steinfelder kloosterbiertje gaat er goed in. We zijn bijna als eerste, de 5 zusters en Maria zitten er al en knikken ons vriendelijk toe. 

Een kwartier later stromen tientallen druk pratende docenten binnen, ook zij moeten aan de spaghetti en dineren aan de lange tafels. We scheppen nog een keer op en kletsen ondertussen met een komische Belg die met zijn vrouw naast ons aan tafel zit. We nemen alle tijd en zien af van een rondwandeling over het kloosterterrein vanwege het druilerige weer. We genieten van onze mooie kamer met uitzicht op het in 1142 gebouwde Basilika. (Kloster Steinfeld, LO 90 €, diner 16 €).