Etappe 6 Steinfeld - Blankenheim. Dinsdag 24 mei; 24,4 km, klimmen 380 m, dalen 420 m.

Zwaarbewolkt met soms motregen en 10 graden.

Ondanks het gebrek aan gordijnen slapen we prima. Het donkere weer helpt daar ook goed bij. We ontbijten weer met de zusters in de grote eetzaal. De rest van de gasten lijkt eerst naar de kapel gegaan te zijn. Het ontbijtbuffet is redelijk uitgebreid, hier komen we de dag wel mee door. We wandelen al om 8.30 uur door de poort van het klooster en lopen rechtdoor het dorpje weer uit. Op de valreep passeren we nog het hotel, Margaretenhof dat er erg verlaten uitziet. Het is niet duidelijk of het hotel nog open is, op de website staat dat het restaurant op dinsdag is gesloten. 

Het is prima wandelweer, krap 10 graden en wat gemiezer. Het wandelen met de rugzak is vooral voor mij (Wim) nogal zwaar. Ik had gehoopt dat het na 3 dagen wat makkelijker zou gaan, maar dat is niet het geval. Het parcours is behoorlijk pittig, en het zeulen met een volle rugzak met daarin (tent)spullen die we nauwelijks kunnen gebruiken zetten vraagtekens. De keuze was thuis al genomen dus dat draai je niet zomaar terug. We gaan het wel zien in Trier. Ina heeft haar bergwandelstokken meegenomen en die mis ik nu wel. Een stok uit het bos helpt, maar vooral bij het stijgen leen ik steeds vaker een van Ina haar wandelstokken. 

We zien in het bos een bloemetje staan dat we niet kennen. Het lijkt op een sierui maar dan wit. Als we doorlopen worden het er steeds meer en op een gegeven moment staat het bos tot zover we kunnen kijken vol met witte bloemen. Het gaat om daslook (bärlooch) dat alleen eind mei een paar weken bloeit, en dat is nu. Ongelooflijke mazzel om dit te ervaren, het hele bos ruikt naar ui. Het lijkt wel of er sneeuw ligt, zo wit is alles. Het pad klimt geleidelijk naar 565 meter en daarmee bereiken we de Königsberg.

Hierna dalen we af richting een bereden spoorbaan (Trier–Keulen). De Eifelsteig loopt hier parallel aan het Eifeler Quellenpfad. Als we bij de spoorbaan zijn aangekomen worden we geattendeerd op een oude Romeinse opgraving, de römischen Wasserleitung. Een trap leidt ons naar een enkele meters dieper gelegen opgraving. Goed te zien is hoe de Romeinen 2000 jaar geleden diep onder de grond (tegen bevriezing) een waterleiding hebben aangelegd.  Vanuit dit gebied met zijn vele waterbronnen via het langzaam aflopende 100 kilometer lange waterkanaal naar de Romeinse stad Keulen. Handige jongens, die Romeinen. Het water stroomt zelfs nu nog door dit kanaal, een onvoorstelbaar staaltje van watermanagement. Iets verderop zien we nog enkele delen van het blootgelegde kanaal.

Het volgende dorp dat we aandoen is het pittoreske plaatsje Nettersheim. Het stratenplan stamt nog uit de vroege Middeleeuwen. De huizen met vakwerk of kalkzandsteen zijn zorgvuldig gerestaureerd. We lopen het dorp weer uit langs een grote kalkbrenöfen en enkele opgeknapte arbeidershuizen uit vervlogen tijden.

We steken de Bundesstrasse B 51 over om bij een andere historische waterleiding uit te komen, die van de Burg Blankenheim. In de bossen rondom de Burg zorgden diverse bronnen voor zuiver drinkwater. Dit werd naar het kasteel gevoerd door een ingenieus stelsel van ondergrondse iets aflopende kanalen. Een deel van deze 15^e eeuwse waterleiding is opengemaakt en valt te bezichtigen. Het heet de Tiergartentunnel omdat vroeger het gebied ommuurd was en er dieren werden gehouden voor consumptie in de Burg. Het 150 meter lange kanaal liep vanaf de bron eerst naar beneden door een dal van zo’n 15 meter diep. Men gebruikte daarna de wet op de communicerende vaten om het water over de laatste heuvel voor het kasteel heen te krijgen. Voor die tijd een zeer ingenieus systeem.

Voor de Burg spelen kinderen oude spelletjes op een weide. Ze komen duidelijk uit de Burg die ook een jeugdherberg vestigt. Daar moeten we dus niet zijn. Bij het afdalen naar Blankenheim komt de Eifelsteig uit op een bijzonder punt. We stoppen bij een huis waaronder een bron de oorspong is van de rivier Ahr. Hier begint ook de Ahrsteig, een van onze toekomstige wandelroutes. Ook de iets verder gelegen oude stadspoort is de moeite waard om even te bezichtigen.

We zoeken naar een camping, maar die kunnen we niet vinden. Op de in het routeboekje aangegeven locatie bevindt zich wel een grote camperplaats. De wandelaars zijn aan het verliezen in de Eifel. Dus maar weer op zoek naar wat anders. Dat wordt het hotel Schlossblick (LO 78 €). En inderdaad kijken we vanuit de hotelkamer rechtstreeks uit op de Burg Blankenheim. We eten in een pizzeria waar we de weg gevraagd hebben en beloofd hebben om er later terug te komen. De Burg is prachtig verlicht, maar als ik er een foto van wil maken is alles ineens donker, tja.