WaddenWandelen  

Dinsdag 13 juni 2023. Zonnig, 22 graden. Wind NO-4. Afstand 27 km.

Borkum: de oostkant.

De zon staat al weer hoog aan de hemel als we na een uitstekend ontbijt weer verder gaan met de wandeling. We hebben prima geslapen en zelfs met het raam wijd open is het doodstil geweest vannacht. Er lijkt vandaag wat meer wind te staan en deze is ook een stuk gedraaid naar het noorden zodat het wat koeler aanvoelt. We wandelen terug naar de stad. Eigenlijk wel vreemd dat Borkum naast eiland ook als stad wordt genoemd. Het is meer een groot dorp, maar toch wel met stadse allures. Niet alleen aan de boulevard staan grote gebouwen, maar ook landinwaarts zijn behoorlijke panden gebouwd, zoals het uit 1910 stammende oude raadhuis. Eigenlijk staat alles hier door elkaar, dan weer een imposant 3 of 4 verdiepingen hoog gebouw, dan weer een klein en soms ook oud huis.

Een van de indrukwekkendste is een voormalig commandeurswoning met een omheining van walvisribben. Meegenomen als souvenir op de walvisvaart. De tand des tijds knaagt aan het gebeente en door middel van afdakjes proberen de eilandbewoners de erosie nog een beetje tegen te gaan. Als we ons omdraaien zien we de oude 41 meter hoge vuurtoren gebouwd in 1576. Hij lijkt wel wat op de oude vuurtorens op de Nederlandse eilanden, zoals de Brandaris op Terschelling. Iets verderop staat de nieuwe vuurtoren, gebouwd in 1879 nadat de oude volledig uitbrandde en deels in elkaar stortte. De 60 meter hoge nieuwe toren straalde licht uit tot 45 km in de omtrek. Vanaf 2003 is de toren buiten bedrijf. De oude toren werd overigens niet afgebroken, maar herbouwd en kreeg daarbij andere functies. Vandaar dat hij er nu nog staat.

Bij de boulevard aangekomen vervolgen we eerst een fietspad, om daarna een stuk door de duinen en langs het strand te lopen. Op zee vaart een groot schip met een 3-tal enorme windmolens aan boord, die binnenkort vast een mooi plekje op de Noordzee gaan krijgen. Vanaf hier lijkt het landschap steeds meer op onze eigen Waddeneilanden. Ondanks de felle zon is het goed uit te houden vandaag. De temperatuur ligt nu rond 20 graden, maar door de wind voelt het frisser aan. We passeren op afstand het ziekenhuis van Borkum. Een behoorlijk groot gebouw voor zo’n klein eiland met ongeveer 5000 inwoners. Het heeft 8 verpleegbedden, maar functioneert vooral als een soort uitgebreide dokterspost. De inwendige mens is de specialisatie, dat past wel bij het kuren waar het eiland ook bekend om staat.

Bij het bereiken van Flugplatz Borkum staan we even stil bij de rust die het veld uitstraalt. De kleine propellervliegtuigen kunnen eigenlijk ook niet veel lawaai maken. Er staan er nu een 5-tal opgesteld terwijl er net weer eentje land en op het gras bij de verkeerstoren stopt. Het lijkt dat er ook mensen op iets staan te wachten. Misschien worden er ook rondvluchten georganiseerd. Er staat een vliegtuigje klaar met de deuren open, maar dat lijkt meer geschikt voor parachutespringen met de schuifdeuren aan beide kanten.

Een paar honderd meter verder is het tijd voor een kop koffie met een stuk gebak erbij. Dit keer niet op een bankje maar op het terras van Hofcafe Bauernstuben im Ostland. Omdat we al voor op schema zijn genieten we extra van ons mooie plekje. Vanaf nu is er geen horeca meer en zijn we op de luxe broodjes aangewezen die we vanmorgen bij een bakker gekocht hebben. Ook niet verkeerd.

Nadat we tussen de Olde Dünen en de Kobbedünen het strand bereikt hebben lopen we zo’n 3.5 km naar het oosten om daar de duinen weer in te trekken. Vanaf hier kunnen we het langgerekte eiland Juist zien. In de verte lijkt ook iets donkers en groots zichtbaar te zijn, maar in die richting is niets of het moet het 40 meter hoge Helgoland zijn. Het is vandaag heel helder weer, maar of we ook zo ver kunnen kijken….

Net over de duinenrij besluiten we om langs het pad in het duinzand onze lunch te nemen met een kop koffie. Hier zitten we wat meer uit de wind en is het beter toeven dan op het strand. Drie keer komt er een wandelaar voorbij, maar druk is het zeker niet. Zeker in tegenstelling met het verste punt dat je met de fiets mag komen en waar ook een hoog duin is met daarbovenop het uitzichtpunt "Steerenklipp". Daar wordt het ineens een stuk drukker.

We gaan nu verder over de dijk die Borkum tegen hoog water vanuit de Waddenzee en de Eems moet beschermen. Halverwege komen we nog langs de Tüskendör-see, die ooit onderdeel was van een waterloop die tussen de voormalige eilanden Borkum en Ostland door liep. Nu is het één eiland, maar dit water getuigd nog van de oude situatie. Het is nu een soort hybride natuurgebied waar naast koeien en paarden ook diverse vogelsoorten zijn te vinden. De betonnen start- en landingsbaan van de Flughaven eindigt zo’n beetje bij het natuurgebied.

Na 27 kilometer zijn we weer terug in de haven van Borkum. Aangezien we te vroeg zijn en zin hebben in een (ingecalculeerd) biertje dalen we neer op het haventerras van Yachthafen-Restaurant Borkum. Een prima locatie met uitzicht op een jachthaven en de Eemsmonding. Het enige storende is een enorme windmolen die een paar meter verderop staat en een behoorlijke hoop lawaai produceert. Als we de veerboot uit de Eemshaven voorbij zien varen is het tijd om ook het laatste stukje naar de aanlegsteiger te lopen en de stappenteller uit te zetten. Als iedereen om 18.15 uur aan boord is varen we weer naar de Eemshaven. Hier moeten we ongeveer 10 minuten wachten op de trein. Het is bijna 20.00 uur als we terug zijn in Winsum om daar de laatste meters naar huis lopen.