Wandeling 2. Wandeling vanuit het centrum van Porto naar de oceaan en terug langs de oever van de Douro (± 20 km).  24 april 2014.

We starten bij het Monumento aos Heróis da Guerra Peninsular op het ronde plein van de  Rotunda das Boavista. Het monument intrigeert ons. Een leeuw die als overwinnar bovenop een adelaar zit. We verbeelden het ons dat het een overwinning moet zijn op nazi-Duitsland, maar niets is minder waar. Het gaat om een grote Portugese overwinning op bezettende Franse troepen in de zogeheten Peninsular oorlog (1807–1814). Maar het Nederlandse elftal dat Duitsland verslagen heeft is ook goed.

We lopen over de Avenida da Boavista richting het westen, dus van het centrum weg. Heel langzaam loopt de weg omlaag naar zeeniveau en hoewel het eerste stuk kaarsrecht is valt er genoeg aan fraais te zien. Veel hotels met goed onderhouden tuinen, soms palmbomen en veel groen. Het autoverkeer neemt af naarmate we verder van het centrum vandaan zijn. Na 3 kilometer zien we aan de rechterhand de ingang van het stadspark, waar we een willekeurig paadje volgen. Uiteindelijk komen alle paden uit bij de oceaan. Wij houden wat rechts aan om op een boulevard uit te komen.

Even later bereiken we de Atlantische Oceaan en staan we op het strand waar veel bedrijvigheid is. Veel jeugd die op de oceaanrollers probeert te surfen en sommigen gaat het goed af. We lopen richting het zuiden en staan al snel voor het Forte de St. Francisco Xavier. Het kan bezocht worden, maar we lopen door. Hierna volgen een reeks van maar liefst negen Praia’s. Als eerste de Praia do Castelo Queijo. We kunnen kiezen: over de boulevard waar ook het autoverkeer langs rijd of op een fraaie wandelpromenade vlak langs het water. We kiezen voor het laatste, maar moeten soms wel even op de boulevard als het niet anders kan.

Bij de Praia do Caneiro (de 8^e) nemen we een lunch op slechts een paar meter van de oceaan. Ondanks dat het eind april is en de wind van zee komt is het hier goed toeven in het zonnetje. Na de stop staan we vrijwel direct bij het Forte de São João Baptista da Foz. Dit strategisch gelegen fort op de noordelijke oever van de Douro-monding valt vrijwel niet te fotograferen. De bebouwing van Porto is zover opgerukt dat het fort er aan alle kanten mee omringd lijkt te zijn. Jammer, want het komt het massieve bouwwerk niet ten goede.

Langzaam lopen we langs de Avenida d Carlos I terug naar het centrum van Porto. Aan het eind van deze laan met zijn kenmerkende enorme palmbomen lopen we zonder het te herkennen het Farol de S Miguel voorbij. Het komt waarschijnlijk door de onopvallende bouw van deze vuurtoren gebouwd in 1527 in opdracht van bisschop D. Miguel da Silva. Het staat beschreven als de oudste vuurtoren van heel Portugal. Dankzij de kaart hebben we de vuurtoren toch niet gemist.

We volgen de boulevard op de noordelijke oever van de Douro en waar de rivieroevers dichter bij elkaar komen bereiken de Ponte de Arrábida. Over deze massieve moderne brug loopt de westelijke 4-baans ringweg rond Porto. Even voorbij de brug staat een medische helikopter warm te draaien en wordt een patiënt ingeladen die met een ambulance is aangevoerd. We kijken even naar het tafereel en lopen daarna verder over de Viaduto Cais das  Pedras. We twijfelen even of dit wel kan en mag, maar als we meer mensen zien lopen is de bezorgdheid weg en lopen we met de Douro onder onze voeten over het viaduct.

Direct aan de overkant van de weg is het wijnmuseum van Porto, waar we even binnengaan. Hier wordt de geschiedenis van de stad weergegeven in samenhang met de vele wijngaarden langs de Douro. Waarom de meeste grote Port-merken Engelse namen hebben en hoe de export van Port zijn weg heeft gevonden. Heel interessant allemaal, zeker als je liefhebber bent van wijn en port. Even oppassen bij het naar buitenkomen, de oude tram rijdt hier vlak langs de deur. Het is goed dat ze deze trams laten rijden, misschien niet altijd even handig in het verkeer, maar toch wel pure nostalgie.

Ter hoogte van het transportmuseum zijn er diverse mogelijkheden om via steile weggetjes op de Rua da Restauração te komen. Iets voorbij het museum valt nog een kerk te bezichtigen, de Igreja de S. Pedro de Miragaia. Maar uiteindelijk is het de bedoeling om ook vanaf hier weer  op de Rua da Restauração uit te komen. Naar rechts lopend kan het Palacio de Crital bezocht worden. Je kunt er ook voor kiezen om alleen de tuinen te bezoeken. Via de tuinen of de Rua de Jorge Viterbo Ferreira komen we uit op de Rua de Manuel II. Hier links af en dan weer rechts de Rua de Julio Dinis in. Als we nu als maar rechtdoor lopen bereiken we vanzelf weer het monument op het beginpunt. Al met al een wandeling van ongeveer 20 km, maar zeker de moeite waard, vooral als het mooi weer is.