Etappe 3: Zondag 14-oktober-2012; Tubbergen - Hertme (23 km).  

Na het ontbijt gaan we op zoek naar markeringen. Ik ben even buiten geweest en het blijkt behoorlijk koud te zijn. Met die wetenschap trekken we gelijk maar de warme kleding aan. De zon maakt veel goed, maar het blijft koud. De markeringen worden met behulp van de kaart snel weer teruggevonden en we vervolgen het Twentepad.

Even buiten Tubbergen aan de rand van het Tubbergerveld lopen we even naar de Hondeven. Een rond meertje dat is ontstaan nadat het ijs van de laatste ijstijd zich had teruggetrokken.

De laagstaande zon geeft precies de juiste belichting voor een paar mooie foto’s. We kunnen er helemaal omheen lopen maar dat komt nog wel een andere keer. Als we aan het eind van de lange Vikkersweg zijn gekomen gaan we off the road. We lopen langs de slingerende Hunzerbeek naar de Markgraven, ook een beek. Op zich een mooi pad, onlangs nog gemaaid maar wel vol met mollegaten en andere oneffenheden.

Alleen aan de toename van wandelaars en fietsers kunnen we vernemen dat we vlak bij Almelo zijn. Verder nog geen tekenen van bebouwing. Wel een mooie vistrap en weer een stuk boerenland dat wordt teruggeven aan de natuur. De gekleurde bomen, de wisselwerking van schaduw en zon geven een op en top herfstgevoel. We willen wel ergens gaan zitten, maar we moeten verder.

Pas als we bij het kanaal Almelo-Nordhorn staan zien we ook de buitenwijken van Almelo aan de overkant van het water. We vervolgen het pad echter langs het kanaal in oostelijke richting, weer weg van Almelo. Ter hoogte van een voormalige sluis steken we het kanaal over en komen we uit op de Graven Allee. In feite lopen we nu op een toegangsweg richting Huize Almelo. De havezate zelf bereiken we niet, want voor die tijd slaan we links af om verder te gaan langs het Lateraalkanaal. Vlak voor deze afslag zien we nog een straatnaambordje met een naam die je in Groningen niet zult tegen komen.

Aan het Lateraalkanaal lijkt maar geen einde te komen, maar we ruiken de stal en dat geeft verlichting. Het laatste stuk naar Hertme loopt langs de Oude Bornse Beek en hier valt weer veel te zien aan natuurschoon. We lopen Hertme binnen langs het Openluchttheater. Een gebouw met een kasteelachtig decor. Je kunt je de taferelen met ridders en jonkvrouwen al voorstellen. De laatste kilometer gebruiken we om weer bij de auto te komen, de cirkel is rond.