Zoon Hein brengt ons vandaag naar het beginpunt in Ootmarsum. We zijn van plan om in 6 dagen van Ootmarsum naar Winterswijk te lopen, met volle bepakking. Het beloofd een warme dag te worden, we gaan het dan ook rustig aan doen. Eerst maar eens een uitgebreide lunch in Ootmarsum. Daarna nog gezamenlijk een stukje sight-seeing van dit fraaie dorp met zijn monumentale huizen en de vele kunstvoorwerpen. Aan de rand van de oude kern nemen we afscheid en gaan wij te voet verder.
|
|
Eenmaal uit het dorp gaat de route via een vals plat naar een verhoging in het landschap, de Kuiperberg (hoogte ± 59 meter). Boven op de bult hebben we een mooi uitzicht in zuidelijke richting. De Joodse begraafplaats is bijzonder vanwege de uit Bentheimer zandsteen gehouwen grafstenen. Lastig om dit op de foto te krijgen, omdat ik precies tegen de zon in moet fotograferen. Ook staat er een kunstwerk ter ere van de Twentse dichter Willem Wilmink, in de vorm van een glazen boek met een in glas opgenomen gedicht samen met een transparante afbeelding van de schrijver zelf. De 2 begeleidende stenen ligbedden zijn ook van Bentheimer zandsteen gemaakt.
 |
 |
We lopen verder richting Groot Agelo, een gehucht met een restaurant waar een groep e-bikers is gestopt voor een versnapering. We zitten zelf nog vol van de lunch dus stappen we vrolijk door. Na enkele lange zandpaden staan we voor het bijna 38 km lange Kanaal Almelo-Noordhorn. Een kanaal in ruste, er is hier sinds 1960 geen schip meer doorheen gevaren. Door voortschrijdende technieken was het kanaal al direct na voltooiing te ondiep voor de meeste schepen. Per dag kwamen er hooguit 2, meestal turfschepen, voorbij. Na de opening van het Twentekanaal vrijwel niets meer. Het is nu een oase van rust.
Na het kanaal over te hebben gestoken, lopen we een paar kilometer naar het oosten. Daarna komen we op papier in een bos en hopen we op wat schaduw. Maar helaas de brandende zon staat pal op het brede zandpad, dus even doorbijten. Gelukkig hebben we 2 liter water bij ons, dat moet voldoende zijn om het vochtverlies te compenseren…. Zelfs Bertha heeft het warm en staat met de voorpoten in de drinkbak.
 |
 |
We passeren Rossum op kerktoren afstand, alleen de spits steekt boven de bomen uit. De Palthendijk waar we nu op lopen wordt een paar kilometer na Rosssum doorkruist door het talud van de voormalige stoomtramverbinding Oldenzaal-Denekamp. Ter nagedachtenis aan dit tijdperk is een klein stukje van de rails teruggelegd samen met een simpel perronnetje en een wachtlokaal. Alles tesamen geeft het toch een beetje de indruk hoe dit er destijds uit heeft moeten zien.
 |
 |
Na weer een paar kilometer bereiken we de Paaschberg, een heuvel van bijna 80 meter hoog. Normaliter zouden we hier een prachtig uitzicht moeten hebben, maar de meters hoge maïs vormt een solide blokkade. Op dit punt kruist ook het Twentepad en daar hebben we vorig jaar wel het uitzicht gehad maar dan zonder maïs. Even later zijn we bij SVR camping Sproakstee, waar we een mooi plekje tussen de vaste gasten vinden. Na te hebben gedouched, eten we bij de Chinees op nog geen 500 meter afstand richting De Lutte. Als we de geleende stoelen terugbrengen komt het nog tot een geanimeerd gesprek met onze campingburen. We mogen de stoelen alleen teruggeven als we eerst ons verhaal doen. De camping doet zijn naam eer aan. Het is een goed begin van de eerste wandeldag.
 |
 |
