Rond half 8 staan we op en doen het rustig aan met inpakken. We hebben krentenbollen besteld en die worden rond 9 uur bij de receptie van de camping afgeleverd. Het slapen ging mij niet goed af voor de derde nacht op rij. Ik verheug mij daarom al op het echte bed dat we voor vanavond hebben gereserveerd bij de B&B in Ter Apel. Ina heeft ook problemen, maar dan op een heel ander vlak. We hebben een paar jaar geleden 1200 km gelopen zonder 1 blaar en nu verschijnt de ene na de andere blaar onder haar voeten. De start is dus wat moeizaam vandaag. De warme zon en de zwoele bries maken weer een hoop goed, het wandelen moet wel een meerwaarde behouden.
|
|
Het valt ons op dat het gaande weg steeds groener wordt. We zijn uit een nog bijna bladloos Winsum vertrokken, maar nu kunnen we ook in de schaduw lopen als we de zon willen ontwijken. We dwarsen het Ruiten-Aa kanaal bij het dorp Jipsinghuizen. Het monument dat er staat valt moeilijk te vereeuwigen vanwege een verkeerde zonnestand. Maar het verhaal erbij is helder. In 1935 was 1 op de 4 Nederlanders werkeloos! Het verplichte ontginnen van de woeste heidegronden rond Jipsinghuizen was voor veel arbeiders een hel op aarde. Het werk vond onder erbarmelijke omstandigheden plaats en heeft destijds behoorlijke sporen achter gelaten. Daarom dit monument voor de machteloosheid van de arbeiders van destijds.
 |
 |
Het zijn lange rechte einden vandaag. Parallel aan het kanaal loopt de oude Ruiten-Aa, die nu dus overal weer in ere wordt hersteld. We zigzaggen tussen bossen en heide, steeds op de oeverwallen van de Ruiten-Aa. Bij een theehuis, dit maal van Staatsbosbeheer nemen we pauze met een kop koffie. Iets verder komen we bij Ter Borg. Hier nemen we de routeafkorting “Route met hond”. Niet vanwege de hond die we niet hebben, maar meer vanwege de weersverwachting en de zere voeten. We laten dus het natuurgebied Ter Borg rechts liggen en vervolgen het pad langs de Ruiten-Aa.
 |
 |
Bij Laude lopen we langs en door stukken zich herstellend hoogveengebied. Afgedamde stukken natuur waar het waterpeil geleidelijk weer op hoogte wordt gebracht. Hierna volgt een lang en rechtstuk langs het Ruiten-Aa kanaal. De lucht is inmiddels aan het betrekken en wat later vallen de eerste druppels. Maar dan zijn we ook al haast bij ons onderkomen in Ter Apel. Na ons geïnstalleerd te hebben op onze ruime kamer lopen we naar het centrum van Ter Apel voor een Chineesje.
 |
 |
Als het buikje rond is, lopen we nog even langs en rond het 15e eeuwse klooster Ter Apel. Van de 34 kloosters in Groningen is dit de enige die nog in redelijk complete staat is. Vaak verbouwd, verwaarloosd en deels ook gesloopt, maar er is toch nog genoeg van overgebleven om bij de UNESCO "Top 100" van onroerende objecten in Nederland te mogen horen. Een bijzonder gebouw dus.
 |
 |
