Etappe 2: Bellingwolde-Wessinghuizen.  Zondag 5 mei 2013. 19 km. Zonnig; ± 18 graden.

Het is ‘s nachts doodstil op de camping en dan is wakker worden van een geweldig vogelconcert toch iets wat je niet dagelijks overkomt. Tjonge, wat gaan die vogels tekeer, maar mooi is het wel. De zon is er ook vroeg bij, we doen het rustig aan en kunnen daardoor de tent bijna droog inpakken. Terwijl de vlaggen nu weer hoog aan de stok mogen hangen lopen we rond 10.00 uur de camping af en verlaten we Bellingwolde.

Aan de langgerekte hoofdstraat van Bellingwolde staan diverse prachtige oude heerboerderijen, omring met even oude bomen. Een lust voor het oog. De eerste kilometers lopen we weer in een soort U-bocht. De neiging bestaat om de route af te korten want zo schiet het niet echt op, we vertrouwen er maar op dat men ons vast iets fraais wil laten zien. We lopen door een mooie villawijk, waar we het gevoel krijgen toch iets verkeerd te doen. Waarom wonen wij daar niet?

Dan staan we wederom bij het inmiddels vertrouwde Boele Tijdenskanaal en ja daar staan ook onze kazematten. Nu maar geen foto. Het is nog te vroeg voor een patatje, maar de kraam staat er ondertussen wel erg uitnodigend bij. We kunnen de verleiding maar net weerstaan. En weer lopen we terug naar Bellingwolde, dit maal langs en door het prachtige natuurgebied de Loosterplassen. Hier en daar zitten wat vissers naar hun dobber te staren en verder is het vooral stil.

Helemaal aan het eind van dit pad als we eindelijk Bellingwolde achter ons laten komen we uit bij een hoge brug waar we een 360 graden uitzicht hebben over de omgeving. We kunnen het hele gebied van de Westerwolde overzien zover de horizon reikt en dat is vandaag heel ver. We lopen verder over een dijk langs natuurgebied de Gaast, waar enorme velden met riet het zicht domineren. De Westerwoldsche Aa zelf is hierdoor bijna niet te zien. Helaas weer een lang stuk met veel van hetzelfde, maar dat kan ook haast niet anders in dit enorm uitgestrekte voormalige hoogveenlandschap. Je zult toch van A naar B moeten.

Te midden van de ontoegankelijke hoogveenmoerassen was de tange (zandrug) Wedderbergen één van de weinige plaatsen waar tot de Middeleeuwen geleefd kon worden. Urnenvelden uit de Bronstijd zijn hier het bewijs van. Tegenwoordig is het deels natuurgebied en deels is het omgetoverd tot een soort El Dorado voor recreanten. Het is hier dan ook één en al camping en bungalowparken. Vanaf deze strategische plek is het goed fietsen en wandelen in de omgeving.

We gaan weer verder langs de bochtige Westerwoldsche Aa en buigen na een kilometer af naar Wedde, een klein dorp zonder pinautomaat. Maar wel met een borg “Huis te Wedde”. De oorspronkelijke Wedderborg is gebouwd in 1360, vele malen belegerd, verwoest en herbouwd. Het huis wat er nu staat lijkt geenszins op de schilderijen uit het verleden. Toen had het torens en muren met kantelen.

Iets voorbij Wedde splitst de Aa in tweeën, het Veelerdiep en de Ruiten-Aa. Wij volgen de laatste en staan na een paar honderd meter bij de Geselberg. Voor een stukje bos staat een bord met een beschrijving over vroegere hekserij, martelingen en levende verbrandingen. Het is nauwelijks voor te stellen wat er hier op dit 3 meter hoge Geselbergje allemaal heeft afgespeeld. De tijden zijn wat dat betreft gelukkig veranderd.

Even later zijn we in het buurtschap Wessinghuizen waar we op een vreemd voorwerp stuiten. Het blijkt om een kunstwerk te gaan, het Marketeken, een multifunctioneel voorwerp dat als bank valt te gebruiken, maar ook met enige fantasie de skyline van Wessinghuizen moet voorstellen. Op de camping "De Drie Aa’s" krijgen we een rondleiding van de eigenaar. We mogen een mooi plekje uitzoeken, er is plaats genoeg. Ina organiseert een paar stoelen en daarna bereiden ons avondmaal dit maal bij de tent.