Campings van de Stichting Vrije Recreatie (SVR) staan eigenlijk altijd garant voor een goede nachtrust. Het trekt toch vooral ouderen aan die van stilte houden en op tijd naar bed gaan, voor ons wandelaars dan ook ideale condities. Na het opbreken van de tent lopen we weer op tijd richting De Lutte. Het wordt een warme dag, dus de eerste uren moeten we zoveel mogelijk kilometers zien te maken. De route naar het dorp loopt over een oud kerkenpad.
|
|
In De Lutte kunnen we pinnen terwijl een Hellehond ons scherp in de gaten houdt. Deze mythische hond die eigenlijk helemaal geen standbeeld verdient, heeft destijds de bevolking flink de stuipen op het lijf gejaagd. Hondsdolheid werd toen nog gezien als een straf van hogerhand. Het pad gaat verder langs de kerk, over een spoor en over de A1, die we daarna een tijdje volgen. In het Boerskottenbos lopen we in de schaduw van de bomen. Het begint al aardig warm te worden en alle schaduw is vandaag welkom.
Het is een drukte van belang met paden, het Marskramerpad voegt zich bij ons en even later ook het Havezathepad. Het Haagse Bos is voor ons als wandelaars een prachtig bos. Fietsers kom je op deze paden niet tegen en je waant je er soms alleen op de wereld. Overal om je heen kijkt de natuur naar je terug, soms zelfs een beetje teveel van het goede. Wat ook opvalt is de droogte. Sommige sloten staan helemaal leeg, in andere staat een modderig laagje water. Lijkt ons niet goed voor de visstand voor zover die er is. Bij de Judithhoeve pauzeren we met een kop koffie. Weer zo'n pareltje in de natuur, een oase van rust met een ontstaansgeschiedenis die teruggaat tot 1912.
 |
 |
Vlak voor Glanerbrug steken we een klein stukje door in Duitsland bij de plaats Gronau. Zo goed als de bewegwijzering in Nederland was, zo slecht is hij in Duitsland. Noaberschap is hier toch wel een relatief begrip en stopt bij de grens. Vlak voor we Nederland weer ingaan, pauzeren we op een bankje bij een druk kruispunt. Weer eens wat anders dan groen en natuur. Gronau en Glanerbrug liggen tegen elkaar aan en dat zie je ook aan de kentekenplaten. Het is echt half-om-half wat er voorbij gaat. Ook erg handig voor de boodschappen met de grens op loopafstand.
 |
 |
Ondanks de hitte komen we vlot op de camping de Twentse Es. Na het aanmelden zoeken we een geschikte plek voor de komende nacht. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we een acceptabel plekje. Dit is een tegenpool met de SVR-camping van gisteren. Veel jeugd met harde muziek en verder veel boven op elkaar staande caravans. Voor sommigen misschien erg gezellig, maar voor ons is een goede nachtrust het belangrijkst.
 |
 |
Voordeel van deze camping is wel dat er een restaurant en een friettent is. Voor we in de hete schaduw aan de friet gaan, lessen we eerst onze dorst met een glas koud bier. Na dit culinaire hoogstandje maken we een avondwandeling over de camping, ontdekken een achteruitgang en komen zodoende in een fraai natuurgebied. Alle andere campinggasten blijven binnen de hekken, dus we kunnen extra genieten van de stille bossen en heide. Zo te zien kunnen we morgen ook via deze route het Noaberpad weer bereiken. Bij terugkomst ritselt Ina nog snel 2 stoelen zodat we even de rug kunnen strekken. Ondanks de dreigende luchten blijft het voorspelde onweer uit.
